Czym jest kellerbier i jak można scharakteryzować ów styl? Jak prezentuje się jego aromat oraz smak? Poznaj odpowiedzi na tak postawione pytania i dowiedz się, czym charakteryzuje się ten trunek!
Kellerbier to mówiąc najprościej piwo niefiltrowane. Mowa tu o najbardziej ogólnym znaczeniu tego terminu, które może dotyczyć tak trunku pszenicznego czy pilsów, jak i lagerów. W tym miejscu mówimy jednak o odmianie owego alkoholu, którą określa się także jako zwickel.
Mowa tu o piwie podawanym wprost z beczki, w której było poddawane procesowi fermentacji. Z zasady jest niezwykle mocno nasycone dwutlenkiem węgla, co wiąże się z faktem, że przez cały okres fermentacyjny beczka może pozostawać otwarta. To właśnie sprzyja silnemu nasyceniu owego trunku.
Przyjrzyjmy się szczegółowym cechom oraz walorom kellerbier. Spójrzmy na kluczowe wyznaczniki gatunku, nie zapominając także o jego historii.
Historia kellerbier
Historycznie jest to trunek rozlewany wprost z beczek. Określenie to przez dekady oznaczało piwo, które było przechowywane w piwnicach lub w sąsiedztwie browaru. Taką praktykę stosowano chętnie w okresie letnim. Wiązało się to z faktem, że wówczas trudno było zapewnić piwu odpowiedni chłód, a utrzymanie trwałości chmielowego napoju nie należało do rzeczy prostych.
Kellerbier miał przez długi czas wiele wspólnego z piwem marcowym. Do dziś marcowe piwo oraz zwickel mają wiele wspólnego. Różnice między tymi stylami zasadzają się przede wszystkim na poziomie dojrzałości piwa. Można więc z pełnym przekonaniem rzec, że omawiany tu trunek to bliski krewny marcowego.
Co wyróżnia ten styl piwa?
Podstawowe wyróżniki omawianego tu stylu to bursztynowa barwa oraz mętność. To piwo dolnej fermentacji (czyli jest takie, w którym drożdże piwne w procesie warzenia zbierają się na dnie kadzi, podczas gdy w przypadku górnej fermentacji jest odwrotnie). To piwo o wyraźnym słodowym smaku, które przy tym ciemniejsze niż typowy pilsner. Ma także większy poziom chmielowości niż na przykład piwo marcowe. Co oczywiste, jest także bardziej mętne niż oba te style. Wynika to z faktu, że kellerbier to piwo niefiltrowane.
Kellerbier – wygląd
Barwa tego piwa jest bursztynowa bądź bursztynowo-pomarańczowa. Zauważyć można w nim także przebłyski miedziane. Jako że to piwo niefiltrowane, barwa jest, co oczywiste, nieklarowna. Mętność to charakterystyczna cecha omawianego trunku. Zmętnienie piwa może mieć różny poziom, począwszy od średniego aż do wysokiego. Piana w przypadku tego napoju alkoholowego ma biały kolor, aczkolwiek może też przybierać barwę beżową. Jest dość trwała.
Smak piwa w tym stylu
W przypadku kellerbier bardzo wyczuwalne są wyraźne nuty słodowe. Mają one charakter chlebowy, a słód zdecydowanie tu dominuje. Zarazem w piwie tym można wyczuć charakterystyczny posmak wykorzystywanego chmielu. Przynosi on ziołowe nuty, które mogą mieć także charakter korzenny. Kellerbier ma także wyraźną goryczkę, która jednak nie jest bardzo ostra i mocna. Gorycz piwa powinna być średnia i niemieć charakteru zalegającego.
Słodowy smak w przypadku tego piwa powinien przywodzić na myśl smak chleba lub jego skórki. Smak powinien być jednak delikatny. Jeżeli poczujesz w omawianym tu piwie nuty palone, możesz być pewien, że to błąd. Palony posmak i karmel są wykluczone w przypadku piwa utrzymanego w omawianym stylu. Piwo to powinno mieć czysty niczym niezakłócony charakter lagera. Owa czystość uwidacznia się także w finiszu trunku, który co do zasady powinien być gładki i wytrawny, choć samo piwo w smaku powinno być względnie słodkie.
Aromat kellerbier
Aspekty uwidaczniające się w smaku powinny wiązać się też z aromatem omawianego piwa. W zapachu piwa powinna uwidaczniać się swoista chlebowość. Powinieneś wyczuwać w kellerbier aromat chleba razowego lub skórki od chleba. W przypadku tego piwa nie ma mowy o palonych nutach bądź aromacie karmelu. Każdy tego typu zapach to stanowcza i niezaprzeczalna wada piwa. W aromacie powinna być obecna także (w subtelny sposób) korzenność bądź ziołowość.
Kellerbier – podsumowanie
Jak widzisz, kellerbier to niemiecki styl zbliżony do piwa marcowego, jednak nie identyczny. Jego aromat i smak powinien odpowiadać każdemu, kto szuka w piwie pewnego rodzaju stabilności i spokoju, ale nie pogardzi także bardziej oryginalną wyraźnie zarysowaną słodową nutą. Trunki tego typu znajdziesz w wielu sklepach, ale alkohol ten to także tak zwane piwo piwniczne, po którego recepturę chętnie sięgają piwowarzy domowi.
Leave a Comment